We gaan terug naar 1983. Vader Pasveer vindt het in de zomer van dat jaar welletjes. Na bijna tien jaar betaald voetbal bij FC Twente en De Graafschap stopt hij met keepen bij SC Enschede. Niet veel later wordt Remko Jurian Pasveer geboren. Inmiddels lopen er kleinkinderen rond in huize Pasveer en is Remko onlangs 42 jaar geworden. "Hoe Remko als kind was?", glimlacht Eddie.
Eerst school, dan voetbal
"Hij was altijd voetballer en speelde als klein jochie in de spits. Ik was toen bij dezelfde club actief in de veteranen dus we hadden een onderlinge strijd wie de meeste goals maakte", lacht hij. "Hij is op zijn elfde of twaalfde pas per toeval in het doel terechtgekomen. In zijn jeugdteam was geen keeper en Remko stelde zich beschikbaar. En daarna heeft hij zich ontwikkeld naar een hoger niveau. Geleidelijk aan groeide hij naar het niveau dat goed genoeg was voor een profclub."
Er kwam al vroeg een profclub uit de regio op de lijn, maar dat werd door Eddie en zijn vrouw nog even afgehouden. "Ik had vrij snel in de gaten dat hij behoorlijke aanleg had. Hij bleef zich ontwikkelen en FC Twente wilde hem vrij snel hebben. Maar ik vond school belangrijk en ik wilde dat hij dat eerst afmaakte. Dat deed hij en toen ging hij op zijn achttiende naar FC Twente. Toen is alles gaan rollen eigenlijk."
Vader Pasveer was duidelijk en trof geen teleurgestelde zoon aan. "Remko kon zich wel in die beslissing vinden", zegt Eddie Pasveer rustig. "Voor mij was het geen vraag of hij het betaalde voetbal zou halen, maar meer wanneer het zou gebeuren. Dat heb ik hem altijd gezegd. Dat moment moest rijp zijn voor ons en dat was toen hij zijn school had afgerond. Toen mocht hij zich gaan oriënteren op een carrière in het voetbal."
Meevoetballen
"Remko beheerste het spelletje altijd al goed en hij besteedde er zelf veel aandacht aan, als jong ventje al. Zijn meevoetballende kwaliteiten waren goed en als keeper gaf ik hem in de jeugd altijd mee om ver van het doel te staan. Want hoe verder je van het doel staat, hoe lastiger het is om te scoren. Hij speelde heel vaak vanuit een laatste man en in het veldspel kon hij goed mee", vertelt Pasveer senior.
Toen de huidige keeper van Ajax uiteindelijk de stap naar het betaalde voetbal zette, trok vader Eddie zijn spreekwoordelijke handen ervan af. "In de jeugd heb ik hem veel begeleid. Zodra hij betaald voetbal ging spelen heb ik hem echt losgelaten."
Met zijn verleden als keeper biedt Eddie zijn zoon natuurlijk wel vaak een luisterend oor. Als oud-prof weet hij als geen ander hoe keepers en profs zich voelen. "Ja, natuurlijk spreken we weleens over 'ons vak', die dingen gaan vanzelf als je elkaar ziet. Hoe kunnen dingen beter, hoe moeten dingen anders? Daar heeft hij zijn gedachtes over en daar heb ik weer ideeën bij. Inhoudelijk nemen we wel eens dingen door en dat vind ik leuk, maar veel verder dan dat gaat het niet."
Of Remko op Eddie lijkt? "Dat zou ik niet durven zeggen. Allereerst heb ik nooit het niveau van Remko gehaald", zegt Eddie Pasveer bescheiden. "Hij heeft veel meer bereikt dan ik. Ik was relatief klein in mijn tijd en toen werd er naar andere dingen gekeken dan nu. Lengte, kracht en atletisch vermogen zijn nu veel belangrijker. Daarin heeft hij zich wel enorm ontwikkeld."
Discipline
Ook de ijzeren discipline van de Ajacied ziet Pasveer senior niet specifiek als zijn verdienste. "Dat is altijd zo geweest. Waar hij dat van heeft? Niet van mij. Ik denk voor het meeste van hemzelf. In mijn tijd was dat profleven nog niet zo. Wij hadden banen ernaast of we studeerden nog. Vanuit zichzelf had Remko altijd een geweldige discipline. Nooit was hem iets te veel en op voetbalgebied kon je hem voor alles wakker maken. Dat heeft hij ook echt tot nu volgehouden. Die mindset heeft hem heel ver gebracht."
"En zijn ervaring", gaat Eddie Pasveer verder. "Inmiddels heeft hij veel gezien, veel wedstrijden gespeeld en veel trainers gehad. En dat heeft geresulteerd in zoveel mooie momenten. Bij Ajax waren de duels met Borussia Dortmund bijvoorbeeld geweldig. Die momenten tegen Erling Haaland vergeet je niet, die blijven je altijd bij. En die zijn ook heel bepalend voor hemzelf geweest."
Trots
Nu Remko Pasveer op de drempel staat van de magische grens van 100 wedstrijden voor Ajax 1 overheerst trots bij Eddie Pasveer. "Ja, hier ben je als ouder trots op. Ik ben blij dat zijn ontwikkeling zich heeft doorgezet door de jaren heen. En dat hij steeds weer boven kwam drijven. Hij heeft bij een aantal clubs flink wat tegenslag gehad omdat hij niet aan de bak kwam. En elke keer kwam hij weer bovendrijven, werd hij eerste keeper en liet hij het zien. Dat vind ik heel bijzonder en heel knap van hem."
"Als ik in de Johan Cruijff ArenA zit met 55.000 man, dan doet me dat wel iets. Hij staat er toch maar, zo is het gewoon. Dat is uniek, ook voor mezelf. Dat ik dat mee mag maken is heel bijzonder", sluit een trotse vader af.
